Historia Rasy
Rasa ta powstała po uznaniu kotów balijskich i przeprowadzeniu programów hodowlanych z kotami krótkowłosymi orientalnymi. Nowa, jednolicie ubarwiona odmiana balijczyka nazwana została kotem jawajskim (na cześć sąsiadującej z Bali wyspy Jawy). Koty jawajskie okazały się wyjątkowo udaną krzyżówką i szybko zyskały sobie dużą popularność. Od końca lat 80. XX wieku wiele organizacji uznało tę rasę, często określając ją druga nazwą – mandaryn.
Cechy charakterystyczne
Kot Jawajski budową przypomina swjego bliskiego kuzyna - kota balijskiego. Jego sylwetka jest szczupła, długa i sprężysta. Dorosły osobnik waży do 5kg, (chyba że go tłuczymy)!
Głowa proporcjonalna,w kształcie trójkątna, o płaskim czole i długim, prostym nosie bez widocznego przełomu. Oczy mają kształt migdałów, są lekko skośnie osadzone i mają czystą, zieloną barwę. Uszy są raczej duże, o szerokiej podstawie i lekko spiczastym koniuszku, tworzą linie proste z policzkami. Tułów jest długi, smukły, dobrze umięśniony, sprawiający wrażenie sprężystego i zwinnego. Kończyny długie, mocne, tylne odrobinę dłuższe niż przednie. Łapy małe i owalne, ogon długi, cienki i biczowaty.
To co mnie urzekło w nim najbardziej
Kot Jawajski jest bardzo towarzyskim kotem.
Kot ten poddaje się zwyczają panującym w domu, czasami wydaje się że ma zegarek w głowie, bo bardzo szybko się dostosowywuje do nowego otoczenia. Co ciekawe jako jeden z nieliczny kotów, lubi chodzić na smyczy! Poleca się go osobom samotnym, starszym lub schorowanym. Ponieważ ma niezwykły "dar"! Może przez cały czas z nami gadać,! W ten sposób zwraca na siebie uwagę.
Nigdy nie ucieka przed gośćmi przychodzącymi do naszego domu. W ręcz przeciwnie! Gdy ktoś pierwszy zapuka do drzwi on przylatuje pierwszy i łasi się do wszystkich!
Mandaryn kocha tego, który go kocha...
Co urzekło mnie w nim najbardziej?
Jego charakter i piękne zielone oczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz