Świnki morskie

Krewniak świnki morskiej Kaiber

Tej na pozór przyjaznej scenie nie można zaufać. Świnka morska i kot nie są dla siebie idealnymi parterami.

Dziwny tytuł: '' Świnki morskie". A wydawało by się że ja umiem pisać tylko o koniach:) Ależ nie! Umiałam napisać o pająkach, więc będę umiała napisać o świnkach morskich, które sama zresztą miałam, ale mi zmarły:(
No dobra biorę się za pisanie:

SZYBKIE INFORMACJE:
Świnki morskie niechętnie przebywają same. Dlatego najlepiej kup dwie lub kilka świnek.
Nie potrafią się bronić. Ich jedyną bronią jest ucieczka. Dlatego uważaj żeby nie czuły się zagrożone.
Pamiętaj świnki morskie będą gryźć przez całe życie bo są gryzoniami.
Żyją zazwyczaj do 4-6 lat.

Krewniacy świnek morskich
Ojczyzną świnek morskich jest Ameryka Południowa. Udomowili je Inkowie, hodując przede wszystkim dla mięsa. Do europy dotarła prawdopodobnie w okresie reformacji. Świnki morskie należą do gryzoni z rodziny marowatych, choć niektórzy zoolodzy twierdzą, że tworzą zupełnie odrębny rząd i tak naprawdę wcale nie są gryzoniami. Kaibara jest tagże ich przodkiem. Do przodków świnek morskich należą tagże świnki górskie, które są od nuich szczuplejsze i zwinniejsze.

Rasy i odmiany
Rasy świnek morskich można podzielić na krótkowłose (gładkowłose), dłógowłose oraz mające nietypową okrywę włosową.

Rasy krótkowłose
Aguti_ rasa dzika; jednolite ubarwienie o szarym połysku.
Albinotyczna- śnieżnobiała sierść; czerwone oczy.
Brindle (cętkowana) - ciemne oczy; równomiernie rożłożone czerwone i czarne cętki, tworzące pręgi.
Dalmatyńska- sierść w czarno-białe cętki; chararekstyczna biała strzałka wzdłóż nosa.
Himalajska- biała sierść; czarny nos, uszy i łapki.

Rasy długowłose
Peruwiańska (angorska) - całe ciało pokryte długim, puszystym włosem.
Szetlandzka- podobna do argońskień; na głowie brak rozetki.
Alpaka- odmiana powstała ze skrżyżowania angorki z raksem; długi, kręcony włos.

Życie rodzinne świnek morskich
Jeżeli samiczka mieszka w klatce razem z samcem, należy liczyć się z tym, że młode mogą pojawić się 4-5 razy w roku. Jeżeli jednak nie chcemy żeby nasze świnki morskie nie miały dzieci, są dwa rozwiązania:
1) Samiczki i samce porozdzielać do dwóch klatek. Samiczki do jednej, samce do drugiej.
2) Mieć świnki tylko jednej płci.
PAMIĘTAJ ŚWINEK MORSKICH NIE MOŻNA WYKASTROWAĆ!!

Świnki morskie i inne zwierzęta

Psy- nawet u bardzo dobrze wychowanego psa, przebiegająca świnka wzbudza instynkt łowiecki. Jeżeli mamy w domu psa, gryzonie nie powinny swobodnie biegać po mieszkaniu.

Koty- domowe tygrysy z pewnością zobaczą w śwince łup. Czasami bawią się z nią tylko w berka, ale mogą ją przy tym zranić.

Duże papugi- jeżeli ptaki latają swobodnie po pokoju, ich dzioby mogą być niebezpieczne dla świnek, nawet jeśli jest to tylko zabawa.

Małe ptaki- zazwyczaj nie występują konflikty między świnkami morskimi a małymi ptakami: kanarkami, słowikami i papużkami falistym.

Fretki- dla tych małych zbójników świnki są smacznym kąskiem. Zwierzęta absolutnie nie mogą przebywać w bezpośrednim kontakcie.

Szynszyle- wspólne umieszczanie tych zwierząt w klatce nie jest wskazane. Natomiast przebywanie na jednym wybiegu jest możliwe.

Króliki karłowate- ze wszystkich zwierząt domowych jest to najlepszy towarzysz dla świnki morskiej. Mogą mieszkać razem, jednak świnka powinna mieć w klatce miejsce w którym królik nie będzie miał do niej dostępu.

Pielęgnacja sierści
Dziko żyjące świnki morskie same umieją zadbać o swoje futerko. Naszym domowym świnkom trzeba jednak pomóc. Pielęgnacja sierści służy przede wszystkim do utrzymanie czystości, a poza tym pozwala wcześnie wykryć chorobę. U świnek długowłosych konieczna jest codzienna pielęgnacja. Świnki te nie zmieniają sierści, a ich włosy stale rosną. Ponieważ są długie i geste, szybko się plączą. Zanim zaczniemy szczotkować świnkę, należny ja uczesać grzebieniem o grubych zębach. Splatana sierść należy delikatnie rozprostować palcami, a jeśli jest to niemożliwe najlepiej wyciąć kołtun. W żadnym wypadku NIE NALEŻY WYCZESYWAĆ GO NA SILE, ponieważ jest to dla świnki bardzo bolesne.

Pokarm podstawowy
Jeżeli chcemy, żeby nasze świnki morskie były zdrowe i pełne energii, musimy zadbać o ich prawidłowe odżywianie. Niestety, nie wszystkie karmy dostępne w sklepie pod etykietą " Dla gryzoni'' nadają się dla naszych ulubieńców.

Mieszanki ziaren i nasion
Sprzedawane w sklepach kolorowe mieszanki ziaren i nasion niewątpliwie oddziałują na ludzki zmysł wzroku, ale zazwyczaj nie są przystosowane do żołądków naszych świnek morskich. Mają one bardzo dużo zawartość tłuszczów i węglowodanów. Przez co nasza świnka staje się otyła, i ma problemy zdrowotne.
Znacznie lepszym pożywieniem jest pokarm podstawowy w postaci granulatu.

Dodatkowe smakołyki
W jadłospisie naszych świnek morskich mogą znależć się też rużne smakołyki, np. paluszki i małe ciasteczka. Dodatkowym przysmakiem mogą też być małe ilości płatków owsianych.
PAMIĘTAJ!!
Pamiętaj jednak żeby dawać smakołyki z umiarem, i zanim je dasz skonsultuj się z lekarzęm czy świnka nie ma jakiejś choroby, i nie może jeść łakoci!

Obgryzanie wszystkich przedmiotów

Świnki często gryzą różne przedmioty. Nie można ich od tego oduczyć, a często jest to dla nas kłopotliwe.

Porada: Udostępnijmy świnką różne przedmioty do gryzienia. np. pudełka kartonowe, gałązki, tekturę.

Pasożyty skóry i sierści

Wszy, roztocza, pchły atakują zazwyczaj zaniedbane zwierzęta. Mogą one też być przenoszone od innych zwierząt, a roztocza mogą znajdować się w sianie.

Porada: Czysta klatka, dbanie o sierść to najlepsze środki zapobiegawcze.

Choroby wynikające z niewłaściwej hodowli

Jeśli klatka stoi na słońcu lub obok grzejnika świnki mogą dostać udaru cieplnego.

Porada: Natychmiast trzeba przestawić klatkę do chłodnego miejsca i podać świnkom letnią wodę. Uspokujmy świnki i zawińmy je w zimną, wilgotną ściereczkę.

Nagła zmiana pokarmu, a także podawanie zbyt zimnego pokarmu lub wody może spowodować u świnek biegunkę.

Porada: Przechodzenie z jednego pokarmu na drugi powinno odbywać się stopniowo. Karma i woda, które podajemy świnką muszą mieć temperaturę pokojową.

Tekst napisałam z pomocą książki Michael Metller ''Świnki morskie"